Venjuleg veggöng eins og Héðinsfjarðargöng kostuðu fullbúin með akbrautum, lagnaleiðum, gangamunnum og nærliggjandi brúm og vegum, að meðtöldum kostnaði við rannsókir, hönnun og eftirlit, um einn og hálfan milljarð króna hver kílómetri – eða sé kostnaði jafnað niður sem hlutfalli af sprengdu holrými í tæplega 11 km löngum Héðinsfjarðargöngum, um 580 þús. rúmmetrum af föstu bergi, þá eru það um 27 þús. krónur á hvern rúmmetra, eða um 33 þús. kr. m.t.t. verðlagsbreytinga, og kann það að verða svipað í Norðfjarðargöngum.[1]
Sé reiknað með hálfu hærra einingarverði til jafnaðar, eða um 50 þús. krónum á hvern rúmmetra, þá gefur það grófa vísbendingu um að grunnkostnaður við 130 km langa neðanjarðarleið á höfuðborgarsvæðinu, með þverskurðarflatarmál sprengds holrýmis um helming af venjulegum veggöngum, 26 fm í stað um 53 fm, svo sem í Héðinsfjarðar- og Norðfjarðargöngum, gæti legið í kringum 169 milljarða króna – miðað við fullbúin göng, gangamunna og stokka, með tilbúnum akbrautum, frárennslum og lagnaleiðum – en án fjarskipta- 
og rafhleðslubúnaðar. En að frátöldum þeim búnaði væri um margt nokkuð áþekk göng að ræða, nema hvað varðar stærðarmuninn. Samsvarandi leið um Suðurnes frá Straumsvík, alls um 50 km, á drýgstum hluta leiða á yfirbyggðum fyllingum en jafnframt í göngum og stokkum, má ætla að myndi kosta um 50 milljarða króna. – Alls myndi þá byggingarverð fullbúinna brauta með öllum lögnum og lagnaleiðum, en án kostnaðar við fjarskiptanet og rafhleðslubúnað, nema um 219 milljörðum króna.
Gera má ráð fyrir að 7 stórar brautarstöðvar kosti um 1 milljarð hver, eða samtals 7 milljarða, 21 miðlungi stór stöð kosti 500 milljónir hver, alls 10½ milljarð, og að 176 litlar stöðvar kosti 300 milljónir króna hver, eða alls um 52½ milljarð – allt fullbúnar stöðvar með rúllustigum, lyftum, brautarpöllum og sjálfvirkum hurðum. Heildarbyggingarverð stöðvanna væri þá um 70 milljarðar króna.
Fjarskipta- og rafhleðslubúnaður fyrir öll göngin og stöðvarnar ásamt varaaflsrafstöðvum má gróflega ætla að kosti um 27 milljarða króna.
Tólf hundruð 6 farþega vagnar á 10 milljónir króna hver myndu alls kosta 12 milljarða króna og fimm hundruð 20 til 25 farþega vagnar á 30 milljónir hver alls 15 milljarða króna. Heildarverð vagna með öllum búnaði, þ.m.t. rafgeymum, ratsjám og fjarskiptabúnaði, væri þá um 27 milljarðar króna.
Loks má reikna með að byggingarkostnaður höfuðstöðva, stjórnstöðvar og rekstrar- og þjónustustöðva væri alls um 8 milljarðar króna fyrir allt kerfið, og að stjórn- og fjarskiptabúnaður stjórnstöðvar kostaði 3 milljarða króna.
Fjármagnskostnað á framkvæmdatíma má áætla um 30 milljarða króna en að seld jarðefni úr göngum og skeringum, m.a. til flugvallargerðar, næmu um 10 milljörðum króna og myndu því standa undir hluta fjármagnskostnaðar.
Öll fjárfestingin, þannig reiknuð, myndi þá nema um 374 milljörðum króna.
Árlegur heildarkostnaður við rekstur alls kerfisins væri fyrst og fremst vextir og afskriftir, rafmagnskostnaður vegna farþegaflutninganna o.fl. og loks starfsmannahald.
3,5% vextir á ári jafngiltu rúmlega 13 milljörðum króna, en 1 til 2% afskriftir af meginhluta ganga, stokka og bygginga, og 5 til 8% afskriftir af því sem skemur entist af hlutum kerfisins, næmu samtals um 9½ milljarði króna, þannig að alls næmu vextir og afskriftir um 22½ milljarði króna á ári. Rafmagnskostnað, auk kostnaðar við endurnýjun hjólbarða og annað skammtímaviðhald, má áætla um 3½ milljarð króna á ári, og að starfsmannahald, laun og launatengdur kostnaður, vegna höfuðstöðva, stjórnstöðvar og margvíslegrar rekstrarþjónustu við brautir og brautarstöðvar, ásamt ýmsum búnaði til daglegs rekstrar, næmi einnig um 3½ milljarði króna.
Rekstrarkostnaður væri þá alls um 29 milljarðar króna á ári. Þá ber að hafa í huga að afskriftir fela í sér allt eiginlegt langtímaviðhald (samfara afborgunum af lánum), allan kostnað sem miðar að því að viðhalda mannvirkjum til lengri tíma litið, en einungis mjög skammvinn endurnýjun, svo sem hjólbarða o.þ.h., flokkast með daglegum rekstri.
Ef fjöldi ferða um höfuðborgarsvæðið væri 55 milljónir á ári og meðalfargjald væri um 230 krónur, þá næmu fargjaldatekjur af þeim hluta um 12,7 milljörðum króna, en tekjur af Suðurnesjahluta, miðað við 7 milljónir ferða og 2300 króna meðalfargjald, næmu um 16,1 milljarði króna. Fargjaldatekjur í heild næmu þá um 28,8 milljörðum króna, þannig að mismunur, sem kæmi í hlut hins opinbera, sveitarfélaga og ríkis, næmi um 300 milljónum króna.
Heildarrekstrartekjur væru þá jafnar heildarrekstrarkostnaði – um 29 milljarðar króna á ári. Allra fyrstu árin, á meðan farþegar væru nokkru færri en hér er miðað við, væri hlutur hins opinbera allt að 4 milljörðum króna en færi stigminnkandi með árunum þar til jarðbrautanetið færi að standa alfarið undir sér án stuðnings hins opinbera, e.t.v. að 8 til 10 árum liðnum frá verklokum.
{ultimatesocialbuttons}
[1] Héðinsfjarðargöng 2006-2009 – http://www.vegagerdin.is/vefur2.nsf/Files/Hedinsfj_Kynningarbaeklingur/$file/Kynningarb%C3%A6klingur-4b.pdf
Kostnaður við Héðinsfjarðargöng – http://www.vegagerdin.is/upplysingar-og-utgafa/frettir/nr/4801
Norðfjarðargöng, yfirlit – http://www.vegagerdin.is/verkefnavefir/Nordfjardargong.nsf
Mynd nr. 2: Fáskrúðsfjarðargöng – Vegagerð ríkisins – http://www.vegagerdin.is/upplysingar-og-utgafa/frettir/nr/4281
Aðrar myndir, en eru tilgreindar, eru höfundar
